De Amerikaanse schrijver Napoleon Hill heeft het ooit heel mooi verwoord: “Persistence is to the character of man as carbon is to steel“. Volhouden is namelijk minstens even belangrijk als ergens aan beginnen…
En dat geldt hier net zo goed.
Einde fase 1: Get fit
Afgelopen vrijdagavond waren we uitgenodigd door de organisatie van de Afvalrace bij de Decathlon in Breda. Ik wist op dat moment eigenlijk totaal niet wat we daar moesten gaan doen, al helemaal niet omdat er eerst gezegd werd in sportkleren te komen, en daarna ineens niet meer… Dus… gewoon in een normaal kloffie, met lekkere degelijke enkel-laarzen (die toch wel wat wegen) naar de afgesproken Decathlon vestiging in Breda.
Voor degene die Decathlon niet kennen, het is een hele grote sportwinkel die ooit in Frankrijk is gestart, al de nodige jaren bij onze zuiderburen actief is, en nu sinds niet al te lange tijd ook in Breda een vestiging heeft geopend. En wat voor een… De winkel is ernstig groot, en ze hebben echt behoorlijk veel… Niet alleen shirtjes en schoenen, maar bijna alles wat je voor een sport nodig zou kunnen hebben kun je waarschijnlijk daar wel op de kop tikken… En, ja het klinkt als vette reclame ( en misschien is het dat ook wel… ) qua prijzen vallen ze erg mee.
Maar dat was even een sidestep op het verhaal wat ik eigenlijk wilde vertellen… Waar was ik???…. Dus… we waren bij de Decathlon, we als in ikzelf, Luelle en Wendy (H), maar ook alle andere kandidaten en enkele van hun trainers. Al met al, een leuk, gemeleerd gezelschap. De sfeer zat er al goed in… En een behoorlijk aantal van ons kandidaten was ernstig aan het twijfelen… “waarom hier?”, en “straks moeten we nog wegen in het midden van de winkel…”. Maar we gingen uiteindelijk naar binnen in de winkel. saillant detail: er stond zelfs een welkomstbordje voor ons klaar, en de rode loper lag uit… wat een luxe… 🙂 “
Aan het einde van de rode loper stonden ze dan… Christiaan en Junior van Decathlon en Eric (van EDJ sports), en ze stonden ontzettend mooi op rij opgelijnd… Speciaal om ons welkom te heten.. leuk… Wat ik een klein beetje vervelender vond, was dat er zo ongeveer rechts naast me een mooi plat glimmend licht-weerspiegelend Polar apparaat op de grond lag, wat dus inhield dat we en publiek (want de winkel was open) toch mochten wegen.. Maar… als we het niet wilde laten weten wat we kwijt waren geraakt, dan zou dat niet verteld worden… Ahem.. in een notendop: iedere kandidaat is gewogen en er werd voor iedereen erg geklapt, want we hadden allemaal een aantal kilo’s verloren..
Ikzelf was ietsjes teleurgesteld, ik had gehoopt toch iets meer kwijt te zijn geraakt dan 8.5 kilo, maar de afgelopen 2 weken zijn voor mij op emotioneel vlak best wel een achtbaan geweest, maar dan 1 met hele diepe dalen en heel weinig heuvels… En daar niets menselijks mij vreemd is, zou het zomaar kunnen dat ik minder snel ben afgevallen dan ik had gewild.
De beloning: Een €30,- cadeaubon van Decathlon
De heren van Decathlon hadden voor iedere kandidaat een beloning voor het harde werken en het afzien van de afgelopen periode… ( Heb ik afgezien dan? Ik heb echt wel wat moeten doen, maar afzien? Dat valt misschien wel mee… ). We kregen allemaal een cadeaubon ter waarde van €30,- (waarvoor dank :)) en we konden deze gelijk gebruiken om iets aan te schaffen in de winkel, waar we zelluf!! iets aan hadden… Eric drukte ons dat nog op het hart… “Je bent aan de race bezig voor jezelf, dus koop ook iets voor jezelf!”
En daar heeft ie eigenlijk wel een heel goed punt… Ik ben soms misschien meer met het welzijn van anderen bezig, dan met dat van mezelf… Ook als het niet op trainen aankomt… Dus daar ga ik eens werk van maken… Mensen die me kennen, excuses alvast.. ik ga proberen iets meer egocentrisch (niet egoïstisch) te zijn.
Kandidaten klaar? Shoppen maar….
En toen kregen we een rondleiding door de winkel, we werden in 2 groepen verdeeld, 1 groep ging met Christiaan mee, en de andere met Junior. Ze hebben voor 65 sporten spullen in de winkel daar.. Echt veel… effe plat Brabants… heul veul!!!!!!!!… Dus het zou helemaal niet moeilijk moeten zijn om iets leuks voor de bon te kopen… Een shirtje, of een paar schoenen, of een broek… Ware het niet dat ik onlangs ben gaan inslaan in sportkleding dus dat had ik niet nodig… Wat had ik wel nodig.. Kettlebells? Nee, zijn thuis aanwezig, Loopband? Neh… kan ik niet plaatsen thuis… En toen herinnerde ik me de training van afgelopen maandag… Afzien met een rubberen band om je enkels.. en dat wilde ik dus hebben… en na lang zoeken (ze zagen er net iets anders uit dan ik in m’n hoofd had) heb ik er 1 gevonden… en vandaag alweer gebruikt… i.p.v. een zandzak je zoontje knuffelen op borsthoogte… gaat prima!
Even lachen, gieren en brullen… De blooper van de week
Eric vroeg aan een van de kandidaten of ie zin had om een mini-sprintje te trekken…
Hij misschien niet.. maar ik wel…. Dus ik, met m’n grote mond, “Hé Eric, sprintje trekken?”
En dat zag Eric wel zitten… Dus ik had m’n laarsjes uitgedaan (want daarmee valt echt niet te rennen), en stond op m’n sokken klaar om het tegen em op te nemen… Eric waarschuwt nog: “Chris, Je staat op je sokken…” maar ik had de hint niet door… totdat dit gebeurde:
En nu fase 2: Be fit
De eerste stapjes zijn gezet… de zogenaamde reis van 1000 mijl is in gang gezet, en ik leef nog… sterker nog.. ik ben fitter dan dat ik in jaren geweest ben. Ik heb weer wat meer lol in het bewegen, en ik ben echt ernstig gemotiveerd om door te gaan… Maar het wordt stilletjes aan toch wel een klein beetje moeilijker… Vooralsnog is het me allemaal best wel eenvoudig af gegaan.. Als Kevin aangaf, dat ik iets wel of niet moest doen, dan deed ik dat, en probeerde ik ook te begrijpen waarom ik dat dan moest doen.. Dat is nu nog steeds zo, maar ik merk dat ik wel steeds meer moeite ga krijgen om streng voor mezelf te zijn. Zeker deze decembermaand is killing voor me, al moet ik zeggen dat ik trots ben dat ik helemaal geen marsepein heb gegeten, terwijl ik er normaal niet vanaf kon blijven…
Next up:
Ik ga gewoon door met de verbeterstappen en lekker trainen, en met de hulp van Kevin en de andere trainers, en de ondersteuning van mijn sportmaatjes en de lezers van mijn blogjes (ik zou het erg leuk vinden om op Facebook ook reacties van jullie te lezen, dat doet me goed en maakt het voor mij iets makkelijker om volledig gemotiveerd te blijven :-)) ga ik er zeker komen. Ik hou jullie op de hoogte.
Christiaan en Luelle worden begeleid door CrossFit Zuid en dit wordt mede mogelijk gemaakt door een aantal sportieve partners. Wil je iets betekenen voor De Afvalrace, neem dan contact op.
