Mijn week starte met gaat dit allemaal nog wel goed komen, kan ik dit allemaal combineren, maar eindigde vol vertrouwen dat het gaat lukken.
Mijn angst en geruststelling van deze week
Een van mijn doelen is een moeder/pleegmoeder zijn die meedoet in plaats van aan de kant zit. Nu kwam er afgelopen week een vraag binnen vanuit pleegzorg die mijn hele leven op zijn kop zette. De vraag was om twee kindjes te plaatsen bij ons, allereerst was ik daar mee bezig; kunnen we dat, wil ik dat en al snel was het antwoord ja, want dit is helemaal waar we de pleegzorg procedure in zijn gegaan. Toen ik eenmaal ja had gezegd werd ik, maar ook mijn omgeving een beetje zenuwachtig, hoe ga ik dit combineren met mijn persoonlijke proces. Voor mijn voeding had ik al een plannetje, goed vooruit plannen en de appie bezorgapp was ik al aan het vullen met een standaard boodschappenlijst, zodat ik in mijn voeding gezonde keuzes kan blijven maken. Maar hoe moet dat nou met sporten, ik sport mee in de kleine groepjes, vind de groepslessen echt super leuk (lees verbazing). Gelukkig heb ik een coach die met me mee denkt en eigenlijk geen beren op de weg ziet. Hoezo probleem je kan dan wel “s avonds sporten, nou zolang jij (ik dus) het geen probleem vind om aanpassingen te hebben in de groepstraining mag je met iedere training mee doen, volgende check. Dus waar ik me zorgen maakte heerst nu vertrouwen en ontspanning.
Veranderingen in mijn eetpatroon
Ik ben zo blij en dankbaar dat Leroy me heeft uitgenodigd/uitgedaagd om nieuwe dingen te proberen, zo voel ik me super bij de drie eetmomenten per dag, dit helpt mij zo om geen onnodige tussendoortjes te nemen. Maar nu met onze challenge gaat het ineens zo rap, ik ben vanaf januari al iets meer dan 6 kilo afgevallen, dit is bijna net zo veel als in de maanden daarvoor bij elkaar, en ik voel me super, ik maak bewuste keuzes in mijn eetgedrag, eet meer groente en mijn behoefte en verlangens liggen nu in eten wat helemaal niet zo slecht is om af en toe te eten, een stukje pure chocolade bijvoorbeeld, en ik verlang helemaal niet meer naar een snickers of een heel pak koekjes.
De weegschaal
De weegschaal zei vanmorgen 138,3 en ik kom van 152 dus ben nu 13,7 kg afgevallen vanaf de start.
Andere resultaten
Afgelopen dinsdag gingen we met Bram mee voor een info avond op het JTC en eerste voorlichting op de 2e verdieping, dan weer naar beneden, tweede voorlichting 1ste verdieping, weer naar beneden, laatste voorlichting 2e verdieping. In mijn hoofd dacht ik o jee dan moet ik boven eerst naar de wc om op adem te komen voordat ik het lokaal in ga. Mijn verbazing was dan ook groot toen ik merkte dat ik al boven was maar mijn hartslag en ademhaling nog niet zo hoog waren als 4 maanden geleden, ik kon gewoon gelijk door en was niet buiten adem. Ik merk dus dat mijn hoofd nog dingen verwacht van mij, die helemaal niet meer zo zijn, grappig. Daarnaast moest ik van de week in de les liggen en weer opstaan, ik sta al een aantal jaren op van de grond met een steuntje van een stoel of tafel en nu in de les het ik ervaren dat ik gewoon kan opstaan zonder hulpmiddel, ik word hier zo blij van, dat betekend dat mijn leven steeds makkelijker word.
Ik kijk dan ook uit naar de komende periode, want ik begin er echt plezier in te krijgen, wie had dat dan ooit gedacht, nou ik niet hoor.
Foto’s
Ik vind persoonlijk dat het op de foto’s nog niet zo goed te zien is, dat komt ook door de kleding die ik draag, wel merk ik het aan mijn kleding, mijn broeken gaan losser zitten ik pas broeken waar ik al lang niet meer in pas. Soms denk ik had ik nu toch maar een badpak foto gemaakt, maar om nou 1 keer per maand in mijn badpak in roosendaal nieuws te staan, weet ook niet of ik dat graag had gewild. Toch heb ik er maar een foto bijgedaan want wellicht zien jullie meer dan ik.
Monique en Nadine worden begeleid door PhysiQ Fitness en dit wordt mede mogelijk gemaakt door een aantal sportieve partners. De Afvalrace West-Brabant is te volgen via Facebook en nieuwsbrief.
