De dorps- en wijkhuizen in de gemeente Roosendaal worden weer een gastvrije ontmoetingsplek. Met een sociale programmering wil de gemeente vanaf volgend jaar dat de huizen weer terugkeren naar hun oorsprong. Tijdens de coronacrisis waren de buurtcentra lang gesloten, terwijl de ruimtes in de jaren ervoor vooral werden gebruikt voor verhuur.
Verandering
Daar moet volgens de gemeente verandering in komen. Met een andere subsidiestructuur moet er vanaf 2022 meer geld gaan vloeien naar activiteiten, en minder naar de stapel stenen. Daarmee voert de gemeenteraad een motie uit, die al twee jaar geleden werd ingediend. Vanaf 1 juli kunnen wijk- en dorpshuizen in de gemeente al een maatschappelijke subsidie voor activiteiten in het volgende jaar aanvragen.
Maatschappelijke rol
Het doel is ambitieus: in vier jaar moeten de centra weer volledig een maatschappelijke rol in de wijken en dorpen spelen. Daar zijn de huizen ook oorspronkelijk voor gebouwd. Dit gaat verder dan de huidige ‘inloopfunctie’. Buurtbewoners moeten niet alleen in de huizen terecht kunnen, maar moeten de vrijwilligers ook in de wijk tegenkomen. Met verschillende activiteiten moeten de wijken dorpen sociaal worden versterkt.
Versterking
Voor een aantal groepen is die versterking in het bijzonder belangrijk. Volgens de gemeente gaat er speciale aandacht uit naar inwoners die het lastig vinden om zelf ontmoetingen te organiseren. Ook mensen in een kwetsbare situatie moeten profiteren van de activiteiten, bijvoorbeeld mindervaliden en buurtbewoners met een ziekte of schulden.
Kosten
Met een investering van 650.000 euro aan subsidies per jaar mag het wat kosten. In 2025 komt er een einde aan dat ontwikkeltraject en wordt de balans opgemaakt. De verantwoordelijke wethouder benadrukt dat bij al deze veranderingen wijkhuisvrijwilligers op steun kunnen rekenen. “Zo is er in de aanloop naar de nieuwe regeling nauw contact met de besturen geweest. En ook de komende periode krijgen zij actief hulp en ondersteuning van ons en diverse
andere partijen, zoals bij het opstellen van de sociale programmering”, verklaart Inge Raaijmakers, verantwoordelijk voor Vitale wijken en dorpen.
