Wat wij willen is zoveel mogelijk baantjes trekken voor het goede doel “Spieren voor Spieren”. En, dat gaan we doen ook! In de nacht van 29 op 30 oktober tijdens de Wintertijd Challenge.
In ruil voor onze prestaties vragen wij om een donatie, zodat Spieren voor Spieren geld op kan halen voor wetenschappelijk onderzoek naar spierziekten, voor de verbetering van het diagnose- en behandelingstraject, voor hulpmiddelen én natuurlijk voor het organiseren van leuke dagen! Spieren voor Spieren is én heeft een goed doel: het onmogelijke mogelijk maken voor 20.000 kinderen met een spierziekte.
En wie is wij? Wij zijn vier kandidaten van De Afvalrace. Rianne Voskamp deelnemer van “De Afvalrace van de Langstraat”, Moniek Aerts deelnemer van “De Afvalrace van Oosterhout” en Luelle Koop uit Roosendaal en Wendy Wiebenga uit Breda deelnemers van “De Afvalrace West-Brabant”. We kennen elkaar nog niet zo goed, maar ons gemeenschappelijke doel binnen De Afvalrace heeft ons in een korte tijd al erg hecht gemaakt.
De challenge
Een week geleden werd ik door het broertje van een goede vriendin van mij gevraagd of ik, nu ik zo actief bezig ben met sporten, het leuk zou vinden om mee te doen met de Winter challenge van Optisport. Een uur lang zwemmen voor het goede doel. Daar hoefde ik niet lang over na te denken. Dat past precies bij alles wat ik nu doe, en zeker als ik mijn sportactiviteiten ook nog eens kan combineren met mijn inzet voor een goed doel. Dus heb ik me meteen ingeschreven.
Met een aantal andere meiden van De Afvalrace waren we op Facebook al aan het brainstormen geslagen over samen gaan zwemmen. Dus ik heb meteen Rianne, Moniek en Luelle gevraagd of het ze leuk leek om ook mee te gaan zwemmen, niet zomaar, maar voor Spieren voor Spieren.
Wat maakt dit voor ons extra bijzonder?
Wat velen niet van me weten is dat een familielid van mij is overleden aan de ongeneeslijke ziekte MS, multiple sclerose. En wel het zusje van mijn vader. Waarom ik hier nooit veel over praat is omdat ik het zusje van mijn vader nooit gekend heb. De band met de familie van mijn vader is nooit een hechte band geweest, sterker nog, er is geen contact met deze kant van mijn familie. Wel is dit iets wat me altijd is bijgebleven.
Het is een misvatting dat MS een spierziekte is. Multiple sclerose is een ziekte van het centrale zenuwstelsel , de hersenen en het ruggenmerg. Dit kan leiden tot verschillende klachten, waaronder ook spierzwakte.
Mijn vader is zijn zusje hieraan verloren, ik zou het verschrikkelijk vinden om mijn zus, of andersom, mijn zus mij, hieraan te verliezen. Laat staan dat je hier een kind aan verliest… Vreselijk.
En dat is mijn beste vriendin onlangs overkomen. Zij heeft afscheid van haar lieve neefje van net zeven maanden moeten nemen. Eerder dit jaar is zij trotse tante geworden van een prachtig mooi neefje. Fantastisch pril geluk, voor de kersverse tante en voor haar zus en zwager die ouders van dit lieve mannetje waren geworden. Maar na twee en een halve maand stortte hun wereld volledig in toen zij te horen kregen dat hun zoontje een zeldzame, erfelijke spierziekte had en waarschijnlijk zijn eerste levensjaar niet zou halen.
In plaats van bij de pakken neer gaan zitten hebben zij er alles aan gedaan om het leven van hun neefje en zoontje zo mooi mogelijk te maken. Dag in dag uit zijn ze bezig geweest met de kleine man, ook midden in de nacht, en daarom lijkt het mij juist zo mooi om hiervoor midden in de nacht mijn bed uit te komen en me in te zetten voor dit goede doel.
Ook voor Luelle kreeg deze challenge een persoonlijk tintje.
De moeder van Luelle heeft de spierziekte Dystonie. Luelle vertelt; “Moeders, lieve sterke vrouwen. Zo heb ik er ook een. Mijn lieve mama, steun en toeverlaat. Maar deze vrouw is achter dat hoge muurtje vaak een onbreekbare masker en kwetsbaar iemand. De spierziekte Dystonie heeft haar zo kwetsbaar gemaakt. Een ziekte waarover niet erg veel bekend is; een van de vele spierziektes waar de onderzoeken zo belangrijk voor zijn! Zodat mijn mama, en alle anderen die met zo’n slopende ziekte moeten leven iets meer hoop krijgen, met iets minder pijn kunnen leven of het bij kinderen eerder geconstateerd kan worden. Want niet is zo erg als geen controle hebben over je eigen lichaam en dat je spieren maar doen waar zij wel of geen zin in hebben. Mijn mama is sterk, heel sterk maar het put haar langzaam uit.”
Wij mogen gelukkig zijn met de spieren die we hebben en daarom willen wij onze spieren inzetten voor dit fantastische doel door als team “De Afvalracers” te gaan zwemmen voor alle kindjes met een aandoening aan de spieren.
Wij gaan onze spieren inzetten door zoveel mogelijk baantjes te zwemmen en wat jullie kunnen doen is voor al die baantjes van ons een mooi eenmalig bedrag doneren aan dit super goede doel!
