“Ach, waarom ook niet, de kans dat ik gekozen wordt is toch nihil.” Dat waren eigenlijk de gedachten toen ik mij 17 juli inschreef voor De Afvalrace in de gemeente Roosendaal.
Omdat het traject van de voorselectie-gesprekken niet helemaal liep zoals ik had verwacht, heb ik zelfs nog een beetje wrijving gehad met Kevin van CrossFit Zuid (CFZ) via Whatsapp, dus daarmee was ik al in de veronderstelling dat ik zeker niet meer uitgekozen zou worden.
Ik heb tijdens mijn eerste gesprek met Kevin mijn motivatie aangegeven en wat het voor mij en (minstens even belangrijk) mijn gezinnetje zou betekenen om mee te mogen doen. En toen was het hopen, heel erg hopen dat ik nog een kans zou maken. Maarja, was mijn motivatie wel goed genoeg, er zijn vast vele aanmeldingen die een veel betere motivatie hebben. En er zijn ook mensen die een veel hoger BMI hebben dan ik… We zullen wel zien, maar ik heb er een hard hoofd in…
Des te groter was de verbazing toen Kevin me appte dat ik bij de laatste kandidaten zat voor de selectie, en of ik in de gelegenheid was om op woensdag naar CFZ te komen. Ik was op dat moment in Drenthe met mijn gezinnetje op vakantie, dus dat werd lastig, maar op vrijdag kon ik er op tijd zijn… En zo geschiedde.
Het “De puntjes op de i-zetten” gesprek.
Ik had om zes uur afgesproken met Kevin bij CFZ. En omdat ik zeker op tijd wilde zijn was ik om half zes al op de parkeerplaats aanwezig. Iets eerder dan gepland, was ik dus bij CFZ binnen, waar Kevin me hartelijk welkom heette, en me vroeg om even op een bank te wachten tot de anderen binnen waren. Een paar minuten later kwamen er ineens een paar meiden (die ik niet kende) met ballonnen en een fles wijn binnen, waardoor ik eigenlijk dacht dat het een “Jammer joh” (sorry… te vaak 3FM geluisterd) gesprekje voor mij zou worden. Even later kwam Luelle binnen en begon met de meiden te praten, dus de kans dat zij uitgekozen was, was voor mij eigenlijk al wel zeker.
Kevin kwam ons ophalen en liet ons in een kantoortje plaatsnemen, en liet ons daar even wachten terwijl hij wat instructies ging geven. Waar tot op dat moment de zenuwen en spanning nog redelijk onderdrukt waren, kwamen ze ineens met revanche naar boven. Kevin kwam terug met in z’n handen een “gefeliciteerd”-cheque en hield een klein verhaaltje… ik had het eigenlijk niet meer, en dacht eigenlijk “Man, laat me nou weten dat ik het niet ben geworden.”
Maar… het waren dus niet 1, maar 2 cheques en met enige stomheid geslagen nam ik de cheque in ontvangst… Op dat moment waren er even teveel emoties… Ik kon me niet echt een houding geven, en volgens mij kwam het er ook niet uit dat ik echt heel blij was.. Ik was echt super blij, maar ook super angstig tegelijk. Nu heb ik de stok achter de deur die ik wilde en dus moet ik nu wel, en niet alleen dat, maar iedereen leest mee… dus ik kan het niet af laten weten!
- Lees meer: Luelle stelt zichzelf voor
Leuk, maar wie is Christiaan nou eigenlijk?
Ik ben geboren op 6 maart 1981, dus op het moment van schrijven ben ik 35 jaar oud. Ik heb tot nu toe een enigszins bewogen leven gehad waarin het vooralsnog nooit saai is geweest. Mijn beide ouders zijn zo lang ik leef al mindervalide, maar gelukkig heb ik daar als kind niet veel “last” van gehad. Ik heb er juist veel van geleerd. Ik ben al sinds mijn vroege jeugd fors en heb mede daardoor een behoorlijk pestverleden. Van de basisschool tot aan het einde van de HAVO ben ik middelpunt geweest van vele lichamelijke en mentale pesterijen. Niet alleen door postuur, maar ook omdat ik echt goed kon leren, en daardoor het “lievelingetje” van verschillende docenten was.
Dit heeft me gevormd naar een persoon die heel erg naar anderen kijkt, en anderen wilt behagen, maar zichzelf niet echt heel erg belangrijk vind.
Maar dat is mijn verleden… nu ben ik 5 jaar getrouwd, heb een pracht van een zoon van 2,5 en woon in een knus huisje in Halsteren met mijn gezinnetje. Ik heb een leuke baan, met super collega’s die mij nu ook fanatiek steunen.
En hobbies?
Ik hou van muziek, ik maak graag muziek en ben in mijn vrije tijd ook nog best goed in het mixen van plaatjes als DJ. Verder mag ik graag koken en eten, en eerlijk waar, ik vind sporten ook echt best leuk, maar niet alleen. Toen ik 20 was had ik ook echt zwaar genoeg van mijn overgewicht, en ben ik gaan sporten, samen met een paar vrienden. Deze vrienden haakten al spoedig af, maar toen kon ik me motiveren om door te gaan, want… ik was verliefd… En wonder boven wonder was ik toen best snel 20 kilogram afgevallen en woog ik 87 kilogram schoon aan de haak. Ik paste in jeansmaat 32 en zag er best leuk uit (heb ik me laten vertellen)…
Uiteindelijk bleek de verliefdheid niet wederzijds, maar ik had al zoveel lol in het sporten, dat me dat niets deed… Ik was elke dag op de sportschool… soms wel 3 uur per dag…
Dat ging goed tot ik daadwerkelijk een relatie kreeg. In het begin ging het goed en bleef ik naar de sportschool gaan, en even later was het met enige regelmaat “Ik ga morgen wel, vanavond ga ik met mijn vriendin iets leuks doen”, en dat ging door totdat ik eigenlijk niet meer ging sporten…
Dat is nu ongeveer 9 jaar geleden… en in die 9 jaar zijn de kilo’s er weer terug aan gevlogen, maar dit keer met wat extra bagage… En waar ik nu erg van baal, ik kon me er echt niet toe zetten om weer te gaan en blijven sporten. Ik heb het geprobeerd, meerdere keren en bij verschillende sportscholen, maar in mijn eentje gaan sporten was een te hoge drempel. Ik kon het gewoon echt niet volhouden om gemotiveerd te blijven…
De toekomst… op naar -40kg
Ik zie de toekomst erg positief in. Dankzij de kans die ik nu krijg door mee te mogen doen aan de Afvalrace, en de hulp van Kevin, weet ik dat ik weer extra gemotiveerd zal raken om te gaan en blijven sporten, en dit vol te gaan houden. Ik weet dat het zwaar gaat zijn, en ik zal zeker van Kevin op m’n donder gaan krijgen, maar in dit komende half jaar gaat de beuk erin en ga ik er alles aan doen om minstens 40 kilogram af te vallen. Het weegmoment op de kick-off dag gaf 127,5 kilogram aan, en dat moeten er 87,5 of minder worden. En als jullie me steunen op Facebook of via de reacties hier op de site, dan moet het zeker lukken. En als dat nog niet genoeg motivatie zou zijn, dan is er altijd mijn pracht van een zoontje nog, die ik een vader gun die wel met hem kan spelen en ravotten zonder uitgeput te raken van een sprintje trekken…
Christiaan en Luelle worden begeleid door CrossFit Zuid en dit wordt mede mogelijk gemaakt door een aantal sportieve partners. Wil je iets betekenen voor De Afvalrace, neem dan contact op.
