Twee weken geleden stond de Roosendaalse Steven van Akelijen (33) in de finale van de Mr. Gay verkiezing. Hij greep naast de titel, maar dat blijkt eigenlijk bijzaak.
In Nederland hebben homo’s en lesbiennes wettelijk gezien heel wat rechten. Maar de initiatiefnemer van de verkiezing, Frederik van den Bosch, heeft het gevoel dat de acceptatie op straat de laatste tijd is afgenomen.
Het doel van de Mr. Gay verkiezing – dit jaar voor de zevende keer georganiseerd – vat hij samen met: “Wij willen jonge homo’s laten zien dat ze er mogen zijn, ongeacht hun achtergrond of afkomst.” Het oog wil ook wat, maar Mr. Gay moet vooral een boodschap hebben, een eigen verhaal.
Wereld te winnen
Tijdens de finaleshow in club Panama in Amsterdam koos de jury voor docent en GroenLinks-raadslid Tom van den Nieuwenhuijzen (33). Volgens de Eindhovenaar valt er nog een wereld te winnen.
“Nederland staat op nummer 7 in de lijst van meest homovriendelijke landen van Europa. Ooit waren we nummer 1.” Het lijkt erop dat Nederland berust in wat er is bereikt. Als voorbeeld wijst Tom op het ouderschap: “Weet je wel hoe moeilijk het is om als homokoppel zaken goed te regelen voor je kind?”
Homo-ouderschap
De Roosendaalse Mr. Gay finalist, in het dagelijks leven cateraar, weet daar alles van. Steven van Akelijen heeft een sterke kinderwens, maar door de huidige wetgeving is ‘zijn kleine Pruts’ – zoals hij zijn ongeboren kind noemt – nog niet geboren.
Zijn beste vriendin en moeder van twee kinderen wilde draagmoeder zijn. “Een proces van extreem veel bureaucratie en een reeks afwijzingen volgde. Bovendien liep mijn verloving op de klippen.” En dan? Kiezen voor alleenstaand vaderschap?
Er zouden drie rechtszaken nodig zijn voordat hij zich juridisch ‘vader’ zou mogen noemen. “Tot die tijd ben je volgens de wet een vreemdeling van je eigen kind. Stel dat je met je kind op de eerste hulp belandt, dan wordt de kinderbescherming ingeschakeld omdat je niet kan aantonen dat het jouw kind is.”
Veel mensen vinden nog steeds dat je als homo of lesbienne geen goede ouder kunt zijn.
Tatoeage
“Vervolgens overleed m’n maat, de man van mijn vriendin. Met dat intense verdriet kon ik mijn vriendin niet meer vragen een kind voor mij te dragen,” vertelt de 33-jarige tegen roosendaal.nieuws.nl. Om zijn kinderwens een plekje te geven, liet Steven in juni op zijn bovenarm een T tatoeëren: de eerste letter van de naam van zijn kindje dat misschien wel nooit ter wereld zal komen.
Steven schreef zijn ongeboren kind een brief. “De avond na het zetten van mijn tattoo heb ik die voorgelezen op camera. Ik wilde van de daken schreeuwen hoe oneerlijk het leven kan zijn. Dát is ook wat ik hoopte te bereiken met mijn Mr. Gay deelname.”
Reacties
De reacties op het filmpje waren gemengd. “De kortzichtigheid van sommige mensen is te banaal voor woorden. ‘Doe eens normaal’ en ‘Word hetero’. Maar echt boos kan ik er niet om worden. Dat is domheid, en dat neem ik mensen niet kwalijk. En dan denk ik: als je nooit verder gekeken hebt dan je eigen comfortzone, zal de wereld altijd een enge plek voor je zijn.”
Liever kijkt Steven naar de positieve reacties. “Ik ben al deze mensen enorm dankbaar, want het was best moeilijk om mezelf zo kwetsbaar op te stellen.”
Invloed gebruiken en vechten
“Als ik Mister Gay word”, zei Steven vóór de finale, “wil ik proberen invloed uit te oefenen op de commissie die volgend jaar over de regelgeving rond homo-ouderschap advies uitbrengt aan de Tweede Kamer.”
Dat is nog steeds zijn doel. “Als je ziet hoeveel onbekenden me via social media lieten weten dat ze in hetzelfde schuitje zitten. Ja, de wet in Nederland moet echt anders.”
Steven is blij dat hij het Mr. Gay avontuur is aangegaan. “Voor mijn gevoel heb ik een verschil kunnen maken. Mijn verhaal heeft bij sommige mensen de ogen geopend.” Nog voor de finale is begonnen met een documentaire over zijn kinderwens.
De Roosendaler zal altijd blijven vechten voor acceptatie: “Ik wil niet getolereerd worden, maar simpelweg geaccepteerd. Omdat ik ben wie ik ben.”
