Afgelopen dinsdag is Sjaak Klaver, oprichter van stichting Keerpunt, op 76-jarige leeftijd overleden.
Ton Schijvenaars van de Nieuwe Democraten schrijft vandaag in zijn column: “Sjaak Klaver was een mooie man en wars van politieke spelletjes.”
Stichting Keerpunt
Stichting Keerpunt was volgens Schijvenaars ‘altijd principieel’ en had ‘het lef om te strijden als anderen zwegen.’ De stichting kwam voort uit de in 1991 opgerichte actiegroep TGV Nee! De stichting streefde naar een leefbaar West-Brabant en een goed leefmilieu. In 2010 heeft de stichting zichzelf opgeheven.
De stichting beschreef Roosendaal als ‘een stad met groeistuipen’ en probeerde via rechtszaken die groei een halt toe te roepen. Vaak voerde Keerpunt aan dat milieuaspecten zwaarder moesten wegen dan economische overwegingen.
Kritiek op Keerpunt
De vele rechtszaken kwamen de stichting soms op kritiek te staan, en juist dat leidde in 1998 opnieuw tot een rechtszaak. De milieugroep eiste excuses van VVD-wethouder De Leeuw die Keerpunt in een interview had beschreven als ‘een terreurorganisatie die misbruik maakt van democratische rechten en procedures’.
Het probleem was volgens de wethouder het feit dat sommige (bouw)projecten vertraging opliepen door de vele bezwaarschriften van stichting Keerpunt.
Rosada
De rechtszaak uit 1998 maakte beslist geen einde aan Keerpunts juridische strijd. Zo maakte de stichting eind jaren ’90 bezwaar tegen de komst van de golfbaan.
In 2004 ging de actiegroep vanwege de komst van Rosada naar de rechter nadat de gemeente de bezwaarschriften had afgewezen. Drie jaar later spande de stichting een kort geding aan tegen de permanente koopzondagen van Rosada.
Economie van het genoeg
Stichting Keerpunt kon vaak rekenen op de steun van Progressief Overleg Roosendaal (POR), een politieke partij die eerst zelfstandig opereerde en daarna een tijdlang samenwerkte met GroenLinks. In 1994 kreeg stichting Keerpunt de POR-prijs vanwege het ‘kritische oog voor de onbeperkte groeigedachte van de westerse economie’.
Later schreef Sjaak Klaver over deze prijs: “Indien een politieke partij dit waard acht beloond te worden, is dit mijn partij. Onder de naam GroenLinks streeft zij nu naar een ontwikkelingsmodel op basis van ‘kwalitatieve’ groei terwijl het gangbare ontwikkelingsmodel gekenmerkt wordt door ‘kwantitatieve’ groei: het maakt niet uit waarin je groeit als je maar groeit, en daar moet je in geloven. Het lijkt op een religie.”
Hij vervolgde: “We beseffen doorgaans wel dat het anders moet maar we willen niet. Daarom, laten we wat meer dwarsliggen, laten we bij voortduring een pleidooi houden voor een economie van het genoeg. Wellicht kan GroenLinks dan een economische vredesbeweging genoemd worden.”
Economisme Jesses erfenis
Kortom, het economisme van Jesse Klaver is niets meer dan een mooi verwoorde erfenis (of een opdracht van grootvader aan kleinzoon?). Met Sjaak Klaver is niet alleen Jesses grootvader overleden, maar ook de voorvader van het economisme.
Vanmiddag is er een dankdienst gehouden in de O.L.V. Kerk aan de Kade.
