Dit gedicht droeg
stadsdichter Leo Lotterman voor tijdens de
Dodenherdenking in
Moerstraten bij het monument 'In remembrance of the heroes’.
Het is een monument, opgericht voor de negen Canadese soldaten die omkwamen bij de bevrijding van Moerstraten in oktober 1944.
Moerstraten 1944
De doden, ik ken ze niet.
Hun namen in steen, meer is er niet.
Ik weet dan ook niet zo goed
waar ik in stilte aan denken moet.
Aan hoe de angst in hun lippen beet
of aan hun lach eerder die dag
toen ze home sweet home deelden,
of drijven mijn gedachten gewoon af.
Twee minuten stil, geen woorden
om in weg te schuilen, gedachteloos
moet ik zijn, weerloos, net als zij
toen in die herfst hier hun leven ging,
en ik zonder omweg voel
hun granieten huid,
de laatste zin van hun bestaan.
In vrijheid raken wij elkaar aan.
Stadsdichter Leo Lotterman
4 mei 2015
Verder in het dossier 4 en 5 mei: