De kermis is weg. Wat rest zijn de zuurstok, als die nog niet op is, wat rotzooi in de binnenstad en platgetrapt gras. Ook in Wouw zit het er alweer op.
We blikken terug op enkele vaste onderdelen van de kermis in Roosendaal.
De eerste avond: het plenst
De opening viel in het water. De regen kwam met bakken uit de hemel. Geen traditie maar zeker niet de eerste keer. Vooral op pubers lijkt de regen vooral een melig makende uitwerking te hebben. Een meisje van een jaar of veertien merkt gierend op: “Mijn gympen soppen. Maar joh, je mag nu overal veel langer in. Lachen toch?”
Druk weekend
De zaterdagavond trok veel publiek. Jong en oud, mensen die vooral komen om te kijken en anderen die elke attractie ‘gehad’ willen hebben. Zoals de Inversion XXl, een arm van 45 meter waaraan je in de rondte – ook over de kop – draait. Hieronder een spectaculair vertraagde opname.
De voorspelde nattigheid viel grotendeels buiten Roosendaal. De kermis-mis op zondag trok ruim 250 man publiek. Ook al was het pas de vierde keer dat de openluchtmis werd gehouden, de mis hoort er al helemaal bij.
Ouderenmiddag
Dinsdagmiddag is ouderenmiddag. Dit jaar ging weer een aantal leerlingen van het Gertrudiscollege op stap met onder andere bewoners van De Brink.
Lawaaiig is het wel, vindt een van hen. “Oh oh, die herrie. Het zal er wel bij horen, maar… Wat zeg je? Ik versta je niet. Die herrie hè. Nee, die herrie, zeg ik!”
Bij het afsluitende kopje koffie met gebak in ’t Paviljoen vertelt de vrouw (86): “Gelukkig is het droog. Anders hadden de krullers van gisteren weinig zin gehad.” Ze strijkt met een geringde hand langs haar keurige kapsel.
“Dat deze jongelui meehelpen vind ik fantastisch. Want ja, met zo’n oud mens op stap!?” Ze klopt de jongen die naast haar zit koket op z’n knie. Hij verschiet van kleur en mompelt ‘dat hij het ook leuk vindt’.
Piet Paulusma
Woensdagavond kwam Piets Weerbericht vanaf de Markt in Roosendaal. De opnamen waren ’s middags tijdens de kindermiddag gemaakt. Paulusma sprak met kermismeester Corné Kriesels die benadrukte dat de traditie van de Roosendaalse Kermis teruggaat tot in de zestiende eeuw.
Tijdens het weerbericht zwierf de camera langs de suikerspinverkoopster, de draaimolen en enkele stoere papa’s bij de schiettent. Oant Moarn!
Pondje paling
Donderdag was het op de redactie tijd voor een boterham met paling. Want ja, dat hoort er toch ook een beetje bij? “Nou, het ‘pondje paling’ is tegenwoordig een traditie van vooral zestigplussers. Gelukkig verkopen we ook andere vis, ” lacht Willem van Wijk.
Deze paling- en viskraam staat voor het tweede jaar in Roosendaal. “Ons bedrijf is in 1898 begonnen als groothandel en is steeds van vader op zoon overgegaan. Vlak na de oorlog deed mijn opa de groothandel van de hand en begon een kermiskraam. De kraam is intussen alweer aardig wat jaren in handen van mijn vrouw Marga en mij.”
“Ja, het is wel hard werken,” vertelt Van Wijk tegen roosendaal.nieuws.nl. Je draait lange dagen en veel vastigheid heb je als kermisexploitant niet. Zo was het bijvoorbeeld ook maar de vraag of we naar Roosendaal konden komen, want de staanplaatsen gaan naar de hoogste bieder. Maar goed, we zijn er, en de sfeer is net als vorig jaar gezellig, gemoedelijk over het algemeen.”
“Morgen gaan we door naar Wouw. Een dorpskermis hè? Die afwisseling houdt het leuk. We zullen zien: voor ons is Wouw de eerste keer.”
Vuurwerk
Zoals Piet Paulusma al had voorspeld, bleef het ook de laatste dag droog bij een graad of twintig. Ideaal weer voor het afsluitende vuurwerk. Maar of dát nu een spektakel was, zoals de kermismeester had beloofd?
Een jong stel dat met de armen om elkaar staat te kijken, grinnikt: “Het hoort erbij en daarom is het leuk. Maar erg vernieuwend is het niet: je weet precies wat er komt en met een minuut of acht is het voorbij. Elk jaar hetzelfde.”
Elk jaar hetzelfde. Ach, is dat niet het kenmerk van een goede traditie?
Lees ook:
- Agressieve kermisbezoeker (59) gearresteerd
- Eye-Candy 9: expositie met voor elk wat wils
- 112-berichten die het nieuws niet haalden
