65 jaar getrouwd: het verhaal van Nel en Jef Vlamings

Het was net na de oorlog. Nel van der Valk zat in de bus en zag twee mooie laarzen. Toen ze opkeek, bleek er in die laarzen een behoorlijk aantrekkelijke vent te staan.

Zo heeft Nel het verhaal van haar kennismaking met Jef Vlamings meermaals tegen haar kinderen verteld. Vandaag zijn ze 65 jaar getrouwd.

De ouders van Nel hadden een café in Dinteloord. Dochter Mirjam (59) vertelt: "Tijdens de kermis in Nieuw-Vossemeer stond er vóór het café een schommel. Daar hebben ze samen heel wat tijd in doorgebracht. Zo konden ze elkaar zien zonder chaperonne. Want wilden ze een eindje gaan kuieren, dan moest er altijd een zus van ma mee. Zo ging dat in die tijd."

In 1950 trouwden de twee. Jef was intussen afgezwaaid en werkte bij een bakker in Dinteloord. Er kwamen vier kinderen die hun alles waren. Jef en Nel waren in de jaren '30 opgegroeid en dat was bepaald geen vetpot. Daarna brak de oorlog uit.

"Ze wilden ons geven wat ze zelf gemist hadden," vertelt Mirjam. Even blijft het stil. Dan zegt ze glimlachend: "Dat is ze gelukt. Wij waren het eerste gezin in Dinteloord dat met de trein op vakantie ging. Naar Gelderland. Dat deed niemand!"

Toen Jef doorhad dat er bij de bakkerij geen doorgroeimogelijkheden waren, nam hij ontslag. Hij kreeg een baan bij Philips. "Eerst op de fiets en later op een Solexje ging ons pa door weer en wind vanuit Dinteloord naar Roosendaal."

Toen de kinderen ouder werden, besloot het echtpaar naar Roosendaal te verhuizen. Mirjam is de jongste van de vier kinderen en was toen zeven. "Dinteloord blijft Dinteloord hè? Een dorp zonder middelbare scholen en uitgaansmogelijkheden. Opnieuw kozen mijn ouders voor ons, en zo belandden we in 1963 in de Philipswijk."

Het gezin heeft altijd voorop gestaan. Met vier kinderen, zes kleinkinderen en inmiddels negen achterkleinkinderen voelt het echtpaar Vlamings-Van der Valk zich gezegend. Sinds twee maanden wonen Nel (86) en Jef (91) in De Brink.

"Kijk, daar zitten ze niet voor niets," stelt Mirjam. Mijn vader is slechtziend en heeft - net als mijn moeder trouwens - zijn rollator hard nodig. Maar ze zijn allebei echt bij de tijd. Mijn moeder pluist de krant uit en leest hele stukken voor aan mijn vader. Ze kunnen over alles meepraten."

Sommige dingen veranderen nooit. "Mijn moeder is nog even zorgzaam. En mijn vader vraagt 's morgens al wat De Brink op het menu heeft staan voor die middag. Ja, eten is mijn vaders lust en leven," lacht Mirjam.

Vandaag komt locoburgemeester Toine Theunis het briljanten paar persoonlijk feliciteren. Na zijn bezoek gaan Nel en Jef bij hun oudste dochter lunchen en ’s avonds gaan ze met wat familie uit eten. Eind mei heeft het echtpaar al een feest gegeven met alle kleinkinderen en achterkleinkinderen erbij.

"Mijn ouders waren beiden net jarig geweest. We hebben alle feestelijkheden op een hoopje gegooid en er een leuke dag van gemaakt. Ze hebben enorm genoten," vertelt Mirjam. "En in Donkenhof in Wouw hebben we ook heerlijk gegeten. Zoals ik al zei, lekker eten is belangrijk!"